Τί Athens Pride δικαιούμαστε; Τί Athens Pride μας σερβίρουνε;
Κείμενο που διαβάστηκε και μοιράστηκε στο Athens Pride 2014
Κύριο αίτημα του Athens Pride είναι ο γάμος μεταξύ δύο (και όχι παραπάνω) αντρών ή γυναικών μεταξύ τους. Το συμφώνο συμβίωσης και ο γάμος είναι βασικά θεσμικά δικαιώματα που στερούμαστε οι λεσβίες και γκέι στην ελλάδα, και η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη. Αλλά εκεί τελειώνουμε;
Η κεντρική φιγούρα του Athens Pride είναι μόνιμα ένας γκέι άντρας, στρέιτ-λούκινγκ, νέος
, αδύνατος, ημεδαπός και γυμνασμένος. Πάντα ένας γκέι άντρας, πάντα γύρω από αυτόν όλα. Για να δείτε το μέγεθος της ανισότητας, πέρσι, για ισορροπία, η θεματική του Athens Pride ήταν η Αθηνά Λεσβία και το επίσημο κείμενο έγραφε «»Η θεά Αθηνά δεν ταιριάζει στα στεγανά ούτε των φύλων ούτε των εποχών. Ο μύθος τη θέλει να ήταν παρθένα. Αυτό που ξέρουμε ήταν ότι αντιστέκεται στους άντρες και δεν έχει σχέσεις μαζί τους. ʽΟπως όλες οι λεσβίες.»
Οι λεσβίες είναι παρθένες; Οι λεσβίες «αντιστέκονται» στους άντρες και «δεν έχουν σχέσεις μαζί τους;» Αυτή είναι η στερεοτυπική εικόνα που προβάλλει το Pride για τις λεσβίες; Γιατί νομίζετε ότι ο θεσμός που σημαίνει αγώνα και διεκδίκηση για εμάς τα lgbtqi άτομα, γράφει εξονόματός μας τέτοιες απαράδεκτα σεξιστικές, λεσβοφοβικές, αντιφεμινιστικές θέσεις; Είναι απλά ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της μονοθεματικής ενασχόλησής του γύρω απ’τον μη-τρανς, γκέι άντρα.
Λέμε «μονοθεματικής» γιατί τo Athens Pride δεν προάγει δημόσιο λόγο γύρω από τους τρανς άντρες και τις τρανς γυναίκες, τις λεσβίες, γύρω απ’τον σεξισμό, τον ρατσισμό, τον Εθνικισμό που χρησιμοποιεί κατά κόρον στις αφίσες «για να προκαλέσει τους φασίστες» αλλά ταυτόχρονα για να θέσει και τον τόνο του ποιοί είναι ευπρόσδεκτοι στη διοργάνωση: έλληνες, και άντε με το ζόρι ελληνίδες. Το Athens Pride δεν προάγει δημόσιο λόγο για την πατριαρχία, την τρανσφοβία, την ομοκανονικότητα, την εσωτερικευμένη ομοφοβία και τρανσφοβία, την ταξική πάλη, τη μνημονιακή πολιτική (ο μνημονιακός Καμίνης που έχει ρημάξει οικονομικά τις ζωές μας χαιρετάει άραγε σήμερα ανερυθρίαστα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα; Ή ούτε καν θα ασχοληθεί να πατήσει το πόδι του; Ποιό απ’τα δυο είναι χειρότερο άραγε;).
Το Athens Pride προάγει ένα αστικό lgbti κίνημα αστών gay αντρών. Οι αστοί γκέι άντρες δέχονται αναντίρρητα ομοφοβία. Όμως όλα συνηγορούν ότι το Athens Pride δε θέλει να μιλήσει για τίποτε άλλο εκτός από μια πολύ συντηρητική, πολύ αποστειρωμένη, καθωσπρέπει και προσεγμένη εικόνα του τί είναι lgbtqi άνθρωποι. Και δεν επιτρέπεται. Δεν *επιτρέπεται* όλη η συζήτηση να είναι μόνο γύρω απο όποιους από εμάς είμαστε αστοί γκέι άντρες. Τα τρανς ζητήματα, ο αντισεξισμός, ο αντιρατσισμός πώς γίνεται να μην είναι ποτέ στην ατζέντα; Δεν πουλάνε αρκετά; Πώς γίνεται όλη η συζήτηση να περιορίζεται σε μια διαλεκτική της ομοιομορφίας και όχι σε μια διαλεκτική της ετερότητας; «Είμαστε σαν εσάς τους μη-τρανς, είμαστε σαν εσάς τους στρέιτ και τις στρέιτ, είμαστε σαν εσάς»; Μα δεν είμαστε «σαν εσάς», δε θέλουμε να είμαστε σαν εσάς, δε χρειάζεται να είμαστε σαν εσάς για να αξιώσουμε σεβασμό, για να έχουμε δικαίωμα ύπαρξης. Θέλουμε να είμαστε σαν ΕΜΑΣ. Και υποχρεούνται να μας αποδεχτούν εμάς που είμαστε φτερούδες, θηλυκά αγόρια, νταλίκες, τραβέλια, ανώμαλες, χοντροί και χοντρές, πολυσυντροφικές και πολυσυντροφικοί, μονογονείς, τσούλες, άνθρωποι με αναπηρία, μετανάστριες και μετανάστες, φτωχές, κακοντυμένες, δωδεκάχρονοι, ενενηντάχρονες.
Και επειδή ακούγεται συχνά η δικαιολογία «μα οι γκέι άντρες είναι ό,τι πιο προβοκατόρικο για την κοινωνία, γι’αυτό επικεντρωνόμαστε σ’αυτό», σκεφτείτε το λίγο: Οι στρέιτ-λούκινγκ, στρέιτ-άκτινγκ, νέοι gym γκέι άντρες (φαλακροί/θηλυπρεπείς να μην ενοχλούν, όπως λένε και όλα τα προφίλ στο Gay Romeo), είναι στην πραγματικότητα το λιγότερο απειλητικό, πιο ευκολοχώνευτο κομμάτι του LGBTQI. Δε γίνεται να είναι το σημείο ρήξης με την κοινωνία. Η κοινωνία πρέπει να δει και να αποδεχτεί τις πιο ανώμαλες, πιο φτερά και πούπουλα, φούστα-μπλούζα, αδερφίστικες, νταλικολεσβιακές, καθημερινές εκφάνσεις του lgbtqi κινήματος. Όχι αύριο, σήμερα. Όχι αφού γίνουν αποδεκτοί οι γκέι άντρες. Τώρα.
Αλλιώς χαϊδεύουμε αυτιά. Αλλιώς λέμε ψέματα για την πραγματικότητα. Αλλιώς σβήνονται οι εμπειρίες και οι καταπιέσεις των υπόλοιπων απο εμάς. Των τρανς ανθρώπων που δε μπορούν να περάσουν πάντα ως αξιοσέβαστα cisgender, «κανονικά» άτομα και τρώνε τρανσφοβική βια στο μετρό πανεπιστημίου, μέσα στο βαγόνι, μέρα μεσημέρι με κόσμο να κοιτάει απαθής. Των φτωχών γκέι και λεσβιών που δε μπορούν να ζητήσουν υποστήριξη από την οικογένεια και δε μπορούν να διεκδικήσουν ούτε τον μισθό πείνας του επιθετικού καπιταλισμού που μας δυναστεύει, χωρίς να κρύψουν ότι είναι γκέι και λεσβίες. Των θηλυκών αγοριών και των αρσενικών κοριτσιών που η εφηβεία τους είναι ένα bullying από γονείς, μαθητές και καθηγητές. Των μεταναστών και μεταναστριών που είναι γκέι και λεσβίες και τρανς, και τρώνε τρίδιπλη κακοποίηση, τρίδιπλη ντουλάπα και κανείς δε θυμάται ότι υπάρχουν, και που πολλοί έλληνες lgbt πιστεύουν ότι ήρθαν «εδώ» και «μας» κλέβουν τις δουλειές. Των lgbtqi ανθρώπων με αναπηρία. Του intersex παιδιού στην επαρχία που μεγάλωσε στο φύλο που επέλεξαν οι γιατροί και οι γονείς του, και τώρα το εμποδίζουν να είναι το φύλο που νιώθει γιατί τί θα πει ο κόσμος.
Το Athens Pride οικειοποιείται όλο το φάσμα του lgbtqi αλλά δεν κάνει προσπάθεια να *εκπροσωπεί* όλο το φάσμα, μόνο τα υποκείμενα που βολεύουν. Η οργανωτική επιτροπή δεν έχει τρανς μέλος, και δεν έχει νιώσει την ανάγκη να ψάξει για τρανς μέλος. Η διοργάνωση δε συνδιαμορφώνεται από τις ελληνκές lgbtqi ομάδες που παράγουν πολιτική αντίστασης στην ομοφοβία, την τρανσφοβία και τον σεξισμό στην Αθήνα και την επαρχία. 10 χρόνια Pride, δέκα χρόνια το ίδιο πράγμα, είμαστε όλοι και όλες καλεσμένες σε μια προκαθορισμένη γιορτή και όχι ενεργά υποκείμενα σε μια θυμωμένη διεκδίκηση.
Γιαυτό μας πληγώνει που το Athens Pride τείνει να γίνει ένας συντηρητικός θεσμός. Μας τη σπάει που είμαστε άνεργες και φτωχές, πούστηδες τρανς και λεσβίες που πρέπει να πληρώσουμε 8 ευρώ είσοδο σε μπαρ που το παίζει φιλικό. Ένα μπαρ που έχει μονοπώλιο το οποίο το Pride όχι μόνο δε θέλει να το σπάσει αλλά το ενισχύει. Δε θεωρούμε καθόλου απαραίτητο κομμάτι του Pride και της lgbtqi διεκδίκησης τα μαγαζιά της κατανάλωσης που συμμετέχουν ως χορηγοί.
Μας τρομάζει που είναι καλεσμένο το ΚΕΕΛΠΝΟ, το φασιστικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, που ποινικοποίησε τον HIV, ιεράρχησε γυναικεία σώματα σε άξια και ανάξια και υποστήριξε τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, και τη δήλωση Λοβέρδου για την προστασία της ελληνικής οικογένειας (όχι βέβαια της γκέι ή μονογονεϊκής ελληνικής οικογένειας) από την «υγειονομική βόμβα». Το ΚΕΕΛΠΝΟ που μην ξεχνάμε κάνει επιχειρήσεις «σκούπα» στη Συγγρού, αποφασίζει και διατάσσει παράνομους υποχρεωτικούς ελέγχους σε εκδιδόμενες και μη γυναίκες και μετά δημοσιοποιεί τα στοιχεία τους. Για να μπαίνουμε ακόμα στη θέση να εξηγούμε ότι το να είσαι τρανς, εκδιδόμενη, οροθετική, χρήστρια δε σε κάνει λιγότερο άνθρωπο.
Εμείς που παλεύουμε για αλλαγή και κοινωνική δικαιοσύνη κάθε μέρα, χρειαζόμαστε να μιλάμε με επικίνδυνη, όχι διπλωματική γλώσσα για τις καταπιέσεις μας. Χρειαζόμαστε το Pride και πολλές απο εμάς δεν έχουμε χάσει ούτε ένα. Γι’αυτό δε θα το αφήσουμε χωρίς κριτική.
Κάτω τα χέρια απ’τα φύλα, τα σώματα και τις επιθυμίες μας.
Αναδημοσίευση απο εδώ: http://queertrans.espiv.net/forum/index.php?topic=1283.0
polyamorygr 
Αγαπητοί ομοφυλόφιλοι συνάνθρωποι,όχι,δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σας δεχτούμε.Γι’αυτό ακριβώς έχουμε δικαίωμα ψήφου όλοι μετά τα 18,για να κρίνουμε και να απαντάμε με την ψήφο μας και σε τέτοια ζητήματα! Και στο δημοκρατικό πολίτευμα,η πλειοψηφία κρίνει και αποφασίζει την πορεία της χώρας,όχι οι μειοψηφίες κάθε είδους.
Η «αγάπη» σαν επιχείρημα , δεν καθαγιάζει τις ομοφυλοφυλικές σχέσεις,την πολυσυντροφικότητα ,την παιδεραστία,την κτηνοβασία και την κάθε είδους ανωμαλία που έχει προκαλέσει η δομή της εκμεταλλευτικής κοινωνίας.Μια φυσιολογική κοινωνία χρειάζεται να λειτουργεί στα πλαίσια που έχει καθορίσει η φύση,πολύ πριν από μας και με σοφό τρόπο.Και με εξαίρεση την σπάνια περίπτωση των ερμαφρόδιτων που διαθέτουν διπλό σετ ατελώς εξελιγμένων γενητικών οργάνων,οι υπόλοιποι άνθρωποι καθορίζεται το φύλο μας από τα βιολογικά μας όργανα.Ο άνδρας βρίσκει την συμπλήρωση και την ολοκλήρωση του στο πλευρό της γυναίκας και αντίστροφα.Και από αυτή την τέλεια και ιερή ένωση παράγεται η νέα ζωή,γιατί αυτά τα βιολογικά χαρακτηριστικά έχουμε λάβει από την φύση.Τελεία και παύλα.Κι αφού σας την δίνει ο καπιταλισμός,να σας πώ κιόλας ότι οι άνθρωποι πέρα από τα βιολογικά τους χαρακτηριστικά χωρίζονται σε τάξεις,δηλαδή την αστική και την εργατική τάξη.Και η εργατική τάξη ,οι αγώνες της και οι στόχοι της,δεν έχουν καμία σχέση με τα όποια αιτήματα των ομοφυλοφίλων και των λοιπών σεξουαλικά αποπροσανατολισμένων συνανθρώπων.Σας λυπάμαι,αλλά καλό είναι να σας χτυπήσει και κάποιος την αλήθεια στην μούρη.Όσο για την παρέλαση,ήταν μια απίστευτη ντροπή και αίσχος και πολύ καλά κάνει το εργατικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και όλοι οι σοβαροί εργαζόμενοι/άνεργοι και επιστήμονες και δεν ασχολούνται μαζί σας ούτε αναφορικά,ούτε πρακτικά.Είστε απλά ζωντανά παραδείγματα του πώς διαστρεβλώνει ο εκμεταλλευτικός τρόπος ζωής την ψυχή,την φύση του ανθρώπου και την αξιοπρεπή πορεία του στην ζωή…
Αγαπητή ετεροφυλόφιλη(;) σχολιαστή:
1) Η αναδημοσίευση ενός κειμένου δε συνεπάγεται ταύτιση με το σεξουαλικό προσανατολισμό των συγγραφέων του (οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν αυτοπροσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι αλλά ως queer). Ναι όσο και αν σας φαίνεται παράξενο υπάρχουν ετεροφυλόφιλοι που υποστηρίζουν τα δικαιώματα όλων αυτών των παράξενων και συμμετέχουν στο pride και σε πολλές ακόμα δράσεις για τα δικαιώματα αυτά.
2) Είτε σας αρέσει είτε όχι το δικαίωμα να ψηφίζετε είναι παντελώς άσχετο από το αν θα δεχθείτε ή όχι την ύπαρξη ομοφυλόφιλων ή όποιων άλλων. Η ύπαρξη ομοφυλόφιλων ή οποιουδήποτε άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού ανθρώπων στην κοινωνία είναι αδιαπραγμάτευτη, προστατεύεται από το νόμο και δεν έχει να κάνει με πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Οποιαδήποτε διάκριση με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό αποτελεί ποινικό αδίκημα. Άλλωστε η ύπαρξη ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφιφυλόφιλων, πολυσυντροφικών, διεμφυλικών και λοιπών είναι υπαρκτή είτε τη δέχεστε είτε όχι οπότε καλά θα κάνετε να τη συνηθίσετε γιατί θα τη συναντάτε στην καθημερινότητά σας όλο και συχνότερα…
3) Η ομοφυλοφιλία, η πολυσυντροφικότητα και οποιαδήποτε συναινετική πράξη μεταξύ ενηλίκων δεν έχει καμία σχέση με την παιδεραστία και οποιαδήποτε άλλη βίαιη πράξη επιβολής
4) Πέρα από το ότι η ομοφυλοφιλία είναι ευρέως διαδεδομένη στη φύση τα γεννητικά όργανα στον άνθρωπο δεν ταυτίζονται με το κοινωνικό φύλο. Υπάρχει σχετική επιστημονική βιβλιογραφία που το αποδεικνύει για όποια ενδιαφέρεται
5) Το εργατικό κίνημα συνδυάζεταιμε το lgbtq και το φεμινιστικό κίνημα. Μια ματιά στην ιστορία το αποδεικνύει πέραν κάθε αμφιβολίας
6) όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου ασχολούνται με τέτοια ζητήματα.
Προφανώς δεν έχετε και μεγάλη σχέση ούτε με τα πανεπιστήμια ούτε με το εργατικό κίνημα που προσπαθείτε ανεπιτυχώς να επικαλεστείτε ενώ είστε εμφανώς άσχετη με αυτό και σχετική με την εκκλησία παρότι προσπαθείτε χωρίς επιτυχία να το κρύψετε
Δικαίωμα σας να πιστεύετε ό,τι πιστεύετε και δικαίωμα μας να σας κρίνουμε και να διαφωνήσουμε.
Για να μην περιαυτολογώ ,θα κάνω μόνο ένα σχόλιο στα ανυπόστατα στοιχεία που παραθέτετε.
Επειδή αναφερθήκατε σε πανεπιστήμια ,έχω τελειώσει την Νομική Αθηνών και σαν ελάχιστο παράδειγμα αναφέρω την συμβολή στο Ποινικό Δίκαιο Ανηλίκων του εξέχοντος νομικού επιστήμονα Νέστορος Κουράκη ,όπου η ομοφυλοφιλία αναφέρεται ξεκάθαρα ως «κοινωνικά παρεκκλίνουσα συμπεριφορά» .
Προτίθεμαι να μην σχολιάσω καν την συμβολή ατόμων και ομάδων στρεβλού σεξουαλικού προσανατολισμού στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας και παγκοσμίως , όσο κι αν προσπαθείτε να το συνδυάσετε,δεν υπάρχει κανένα υπαρκτό δεδομένο πλην ανεκδοτολογίας εκ μέρους σας.
Τα άτομα στρεβλού σεξουαλικού προσανατολισμού ποσώς είναι σοβαρά πολιτικοποιημένα και ποσώς ενδιαφέρονται να αλλάξει επαναστατικά η υπάρχουσα κοινωνική δομή ,αυτό δείχνει συνολικά η στάση τους και ο τρόπος ζωής τους. Άλλωστε , πώς θα συνειδητοποίησεις ότι χρειάζονται ριζικές κοινωνικές αλλαγές όταν το κύριο πρόβλημα σου είναι η κοινωνική αποδοχή της σεξουαλικής ιδιαιτερότητας σου ,η οποία είναι αντίθετη στη φύση;
Δεν υφίσταται κοινωνικό φύλο , μόνο βιολογικό όπως έχει προκαθορίσει η φύση .Τα όποια εφευρήματα δεν αποκρύπτουν την υφιστάμενη αλήθεια .
Όσο για τον συσχετισμό με την εκκλησία,είμαι παντελώς άθεη γιατί η θρησκείες δεν βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά / δεδομένα.
Ευχαριστώ και καλή σας ημέρα .
Είναι ενδιαφέρον πως μια «απόφοιτη της νομικής» μπερδεύει την ψηφοφορία με την αποδοχή ανθρώπων διαφορετικού (και όχι στρεβλού όπως σεξιστικά γράφετε) προσανατολισμού. Ως απόφοιτη νομικής θα γνωρίζετε ίσως ότι ακόμα και στην Ελλάδα υπάρχει η προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών ενώ η ρητορική μίσους είναι παράνομη. Τον Ιανουάριο του 2005, το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε το νόμο “Εφαρμογή της Αρχής της Ίσης Μεταχείρισης Ανεξαρτήτως Φυλετικής ή Εθνοτικής Καταγωγής, Θρησκευμάτων ή άλλων Πεποιθήσεων, Ειδικών Αναγκών, Ηλικίας ή Γενετήσιου Προσανατολισμού. ” (νόμος 3304 /2004). Ένα μεγάλο θετικό βήμα αυτού του νόμου είναι πως δεν περιορίζεται μόνο στην Ίση μεταχείριση στον Εργασιακό χώρο αλλά και στη Διάθεση Αγαθών και Παροχή Υπηρεσιών. Για όποιον παραβιάζει το νόμο, προβλέπεται φυλάκιση μέχρι ένα έτος και χρηματική ποινή.
Επίσης, με την απόφαση-πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 28ης -11-2008,θεσπίζεται το γενικό πλαίσιο ρύθμισης για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου. Η απόφαση-πλαίσιο, βασίζεται στην προϊσχύσασα Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως στα άρθρα 29, 31 και 34§2 στοιχ. β΄ (ήδη άρθρα 67§3 και 83 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ) καθώς και και στην από 7 Μαρτίου 1966 Διεθνή Σύμβαση « περί καταργήσεως πάσης μορφής φυλετικών διακρίσεων » που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 494/1970 και οι επιταγές της οποίας είχαν υλοποιηθεί με τον ν. 927/1979,ο οποίος καταργήθηκε.
Οι τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα αφορούν το άρθρο 66 του νόμου 4139/2013 περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλων διατάξεων, το οποίο αντικαθιστά το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 3 του άρθρου 79 του Ποινικού Κώδικα ως εξής: «Η τέλεση της πράξης από μίσος προκαλούμενο λόγω της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών, της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής ή του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση και η ποινή δεν αναστέλλεται.»
(http://curia.gr/lgbt-nomiki-proseggisi-ton-dikaiomaton-kai-ton-paraviaseon-eis-varos-ton-lgbt-politon-thesmiki-prostasia-nomiko-kathestos-ana-xora-kai-statistika-dedomena/)
Στα άτομα κάθε προσανατολισμού υπάρχουν πολιτικοποιημένοι και μη. Η γενίκευση ότι όλοι οι gay ή όλοι οι straight δεν ενδιαφέρονται για την «επαναστατική αλλαγή» είναι προφανώς λάθος, μιας που σε όλα τα επαναστατικά κινήματα συμμετείχαν άνθρωποι κάθε σεξουαλικού προσανατολισμού, και εμφανώς σεξιστική. Από τη Σιμόν ντε Μποβουάρ μέχρι το lesbian and Gay Miners’ Support GROUP στην απεργία των ανθρακωρύχων του 84-85, από το Βίλχεμ Ράϊχ μέχρι τις Mujeres Libres της Ισπανικής επανάστασης, από την Κολοντάϊ ως τις αυτόνομες φεμινιστικές και λεσβιακές ομάδες του σήμερα είναι αναμφισβήτητο ότι κανένα σύνορο δεν μπορεί να υπάρξει για να κρατήσει το εργατικό κίνημα καθαρό αποκλειστικά για τους straight. Αντίθετα η οικονομική και σεξουαλική απελευθέρωση όπως και η οικονομική και σεξουαλική καταπίεση βαδίζουν χέρι,χέρι (παρεμπιπτόντως το πρώτο κράτος παγκόσμια που αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία ήταν η ΕΣΣΔ το 1922)
Στη φύση υπάρχει και η ομοφυλοφιλία. ΠΧ. οι χιμπατζήδες μπονόμπο που είναι το πιο κοντινό βιολογικά είδος στον άνθρωπο είναι αμφισεξουαλικοί και πολυγαμικοί. Όταν μιλάμε για ανθρώπινες κοινωνίες βέβαια η φύση και η βιολογία παίζουν μικρό ρόλο σε σχέση με τις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες.
Το κοινωνικό φύλο είναι τόσο ανύπαρκτο που υπάρχουν σπουδές για αυτό σε όλα τα πανεπιστήμια του πλανήτη: Gender studies is a field of interdisciplinary study and academic field devoted to gender identity and gendered representation as central categories of analysis. This field includes women’s studies (concerning women, feminism, gender, and politics), men’s studies, and LGBT studies.[1] Sometimes, gender studies is offered together with study of sexuality. These disciplines study gender and sexuality in the fields of literature, language, history, political science, sociology, anthropology, cinema, media studies, human development, law, and medicine.[2] It also analyzes race, ethnicity, location, nationality, and disability.[3][4]
Gender study has many different forms. One view espoused by the philosopher Simone de Beauvoir said: «One is not born a woman, one becomes one».[5] This view proposes that in gender studies, the term «gender» should be used to refer to the social and cultural constructions of masculinities and femininities, not to the state of being male or female in its entirety.[6] However, this view is not held by all gender theorists. Other areas[which?] of gender study closely examine the role that the biological states of being male or female (anatomical, physiological, and genetical explanations of male and female body parts, structure and nature of functions of body organs, genetic carriers etc.) have on social constructs of gender. Specifically, in what way gender roles are defined by biology and how they are defined by cultural trends. The field emerged from a number of different areas: the sociology of the 1950s and later (see Sociology of gender); the theories of the psychoanalyst Jacques Lacan; and the work of feminists such as Judith Butler.
Gender is an important area of study in many disciplines, such as literary theory, drama studies, film theory, performance theory, contemporary art history, anthropology, sociology, sociolinguistics, psychology and psychoanalysis. These disciplines sometimes differ in their approaches to how and why they study gender. For instance in anthropology, sociology and psychology, gender is often studied as a practice, whereas in cultural studies representations of gender are more often examined. In politics, gender can be viewed as a foundational discourse that political actors employ in order to position themselves on a variety of issues.[7] Gender studies is also a discipline in itself: an interdisciplinary area of study that incorporates methods and approaches from a wide range of disciplines.[8]
Each field came to regard «gender» as a practice, sometimes referred to as something that is performative.[9] Feminist theory of psychoanalysis, articulated mainly by Julia Kristeva[10] (the «semiotic» and «abjection») and Bracha Ettinger[11] (the feminine-prematernal-maternal matrixial Eros of borderlinking and com-passion,[12] «matrixial trans-subjectivity» and the «primal mother-phantasies»),[13] and informed both by Freud, Lacan and the object relations theory, is very influential in gender studies.
(https://en.wikipedia.org/wiki/Gender_studies)